جهنم مطلوب

الا یا ایها الساقی ادر کاسا وناولها              که عشق اول نمود آسان ولی افتاد مشکلها

پیامها :

1: اولین و آخرین خواسته آدمی رسیدن به مستی است .

2: مطالبه مستی اولین قدم برای رسیدن به آن است .

3: تنها کسی که میتواند این مستی را به آدمی بدهد خود ساقی (خداوند) است .

4: انسان وقتی عاشق می شود مطالبه مستی میکند .

5: عشق در ابتدا آسان است ولی بعدها با مشکلاتی کمر شکن همراه است .

6: تنها راه مبارزه با این مشکلات رسیدن به مستی است .

7: شراب های مست کننده آدمی در سلوک همان نماز و روزه هستند ( استعینو بااصبر و الصلاه فانها لکبیره الا علی الخاشعین )

8: خاشعین همان عاشقانند که سختی عشق آنها را پای شراب کشانده است ، وگرنه شراب تلخ را هر کسی دوست ندارد .

9: عبادات قابلیت مستی آفرینی بالایی دارند ، تناه مشکل ما این است گرفتار عشق خدا نشده ایم .

10: مستی ، از خود رستن و به خدا پیوستن است . آنگاه که خود نبینی ، رخساره یار بینی و این همان اوج مستی است که انسانرا به فنا می رساند . این همان به نظاره نشستن وجه الله است بی پرده و مانع . و این مرحله خط پایان دردها و سختیهای عشق است .

الهی مستمان کن و از پیاله های شراب معرفت و معنویت ما را بچشان ، قدم در مسیر عشقت نهاده ایم ، گرفتار درد هجرانمان نکن .

الهی دل از خاکیان گرفته ایم و گوی از افلاکیان ربوده  ، هرچه به تو نزدیکتر می شویم ، غریب تر می شویم . الهی بر غربتمان رحم کن و ما را گرفتار درد های عشق نکن .

شرابی بفرست ، تا مجنونمان کند ، زنجیری بیار تا اسیرمان کند ، که از آزادی بسیار رنج دیده ایم .

الا یا ایها الساقی ادر کأسا وناولها            که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها

درخواست رسیدن و پیدا کردن توفیق برای غرقه در عبادت حضرت حق شدن، اصل مسلمی در سلوک انسانها به سوی کمال است .

بی مدد دوست نمی توان حتی قدمی به سوی او حرکت کرد. آنچه سالک الی الله در مسیر پر خطر خود به سوی خداوند در اولین قدم نیاز دارد، طلب به زبان و دل است که دریای مهربانی حضرت حق را به جریان در خواهد آورد .تا او نخواهد ، احدی در این بزم محرم نخواهد شد و تا ابد دست غیب را برای راندن نا محرمان از این بزمگاه مقربان بر سینه ها خواهد نواخت .

درخواست از ساقی اولین قدم است . الا یا ایها الساقی ادر کاسا وناولها ، خدایا ما تشنگان شراب مستی تو، خواهان می بیغشیم ما را صفایی بخش و بر سفره بنشان !!!

طلب ، درخواست از قلب است ، چیزی که در آه سحری تجلی پیدا می کند و در سختیهای سلوک خود نمایی !

گاهی سالک فکر می کند اشتغال به ذکر و ناله های شبانه همان تقرب است ، و چون گاهی با نشاط آدمی همراه نیست تقرب را پدیده ای سخت و طاقت فرسا تصور می کند ، در حالیکه اشتغال به ذکرو گریه های شبانه و خیلی از عبادات وارد شده در شریعت ، همان طلب است و طلب با درد و رنج و سختی همراه است ، تا انسان را به سر منزل قرب رهنمون شود. آنجا که رسید دیگر نظّاره گر وجه پروردگار است ، لذت مدامی که با هیچ درد و رنجی کاهش نمی یابد .

انسان با عبادت سلوک را شروع می کند . و یا به بیان دیگر انسان با اشتغال به عبادت می گوید که می خواهم .!

نتیجه هر شرابی مستی است . اما در هر شرابی نوعی از مستی نهفته است .

هر شرابی ساقی ی دارد ، و شراب محبت هم ساقی ی . ساقی شراب محبت حضرت رب الارباب است ، در شرب چنین شرابی اختیار در کف آدمی نیست ، او را می نوشانند ، لذت می دهند ، مست می کنند .

وناولها ، حکایت کسی است که شراب را به خاطر خود شراب نمی خواهد ، شراب را از آن جهت که ساقی آن معشوق زیبای اوست مطالبه می کند ، حکایت کسی است که فهمیده است مستی حقیقی حاصل نمی شود مگر اینکه ساقی مهوش او جام باده را بگرداند و با دستان خویش به کام عاشقان درمانده و پریشان از تاثیر جذبه های قدوسی ، صهبای بیخودی بریزد ، که سقاهم ربهم شرابا طهورا .

وناولها یعنی ما را بچشان ، مستمان کن ، از خودی خویش بیخودمان کن ، ما بی تو نتوانیم بنوشیم ، ما را بنوشان ، دستی که جام نتوان گیرد ، زبانی که چشیدن در یاد ندارد و روحی که بالا آمدن بی اذن نداند ، مگر با مدد تو الا یا ایها الساقی بنوشان و مستمان کن ، ادر کاسا ، بگردان جام تا تو دست افشان بینیمان و خراب .

وناولها تنها در خواست شراب نیست ، درخواست چشیدن شراب هم هست ، در خواست گرداندن شراب هم هست ، درخواست مستی ، شور ، شعف و ..........

گاهی عاشق جام می گیرد و معشوق در آن شراب میریزد و عاشق خود می نوشد و در مستی آن سرمست می شود .گاهی جام را هم، معشوق می گیرد ، پر از شراب می کند و عاشق خود می خورد و از مستی آن سرمست و گاهی جام به دست معشوق است ، شراب از دست معشوق است ، و مستی هم در دست معشوق ، در وناولها خبر از عاشق نیست هر جه هست معشوق است حتی عاشق .